Struktura produkcji mięsa w naszym kraju zmienia się zgodnie z tendencjami obserwowanymi na świecie, a Polska jest kluczowym producentem mięsa w UE. W 2016 r. była największym producentem drobiu, 4. producentem wieprzowiny i 7. producentem wołowiny. Spożycie mięsa w Polsce w ostatnich latach charakteryzuje się niskim tempem wzrostu i w kolejnych latach nie należy oczekiwać jego przyspieszenia. W efekcie ekspansja na zagraniczne rynki jest nieuniknionym rozwiązaniem dla firm z branży mięsnej, które chcą szybko zwiększać sprzedaż. Obecnie w przypadku wołowiny eksport stanowi ponad 80% krajowej produkcji, drobiu prawie 40%, podczas gdy w przypadku wieprzowiny udział ten przekracza 20%.

Duże znaczenie eksportu dla firm z polskiego sektora mięsnego wskazuje, że długoterminowe perspektywy globalnego popytu na mięso powinny być uwzględniane w ich strategiach.

Tempo wzrostu PKB w 2017 r. zwiększy się do 3,3% wobec 2,8% r/r w 2016 r.[1] Wzrost PKB w Polsce będzie wspierany przez przyspieszenie dynamiki inwestycji ogółem związanej z wyższą absorbcją środków unijnych. W przeciwnym kierunku będzie oddziaływało wygaśnięcie na przełomie II i III kw. pozytywnego wpływu programu Rodzina 500+ na dynamikę konsumpcji. Ponadto w br. będziemy mieli do czynienia z ożywieniem w światowym handlu mającym pozytywny wpływ na dynamikę polskiego eksportu. W rezultacie tempo wzrostu gospodarczego osiągnie 4,1% r/r w IV kw.

Z tego powodu długoterminowe perspektywy dla eksportu polskiego mięsa są bardzo dobre w przypadku wołowiny i drobiu. Gorzej wypada wieprzowina - tutaj należy się spodziewać nawet spadku eksportu.

Od II kw. 2016 r. unijny rynek wieprzowiny znajduje się we wzrostowej fazie cyklu. Wynika to z silnego ożywienia światowego popytu na wieprzowinę, szczególnie ze strony Chin, przy jednocześnie niskiej podaży tego gatunku mięsa w UE. W okresie od stycznia do listopada 2016 r. wolumen polskiego eksportu wieprzowiny zwiększył się o 6,0% r/r wobec wzrostu o 5,0% w analogicznym okresie 2015 r. Jego zwiększenie wynikało z wyższej dynamiki sprzedaży wieprzowiny na rynki spoza UE (+42,4% r/r), co związane było z silnym ożywieniem popytu w Azji, a także efektem niskiej bazy z ub.r. Tym samym w pierwszych jedenastu miesiącach 2016 r. polski eksport wieprzowiny ukształtował się nieznacznie powyżej poziomu z 2013 r. (+0,5%), czyli ostatniego roku bez ograniczeń eksportowych związanych z ogniskami ASF w Polsce. Występowanie ASF w Polsce pozostaje jednak istotną barierą dla dalszego wzrostu polskiego eksportu tego gatunku mięsa.

Odbudowa pogłowia bydła mlecznego w kolejnych kwartałach z uwagi na wysokie ceny mleka będzie oddziaływała w kierunku spadku podaży mięsa wołowego. Ograniczenie podaży przy utrzymującym się wzroście popytu będzie oddziaływało w kierunku kontynuacji wzrostu ceny wołowiny. W okresie od stycznia do listopada 2016 r. wolumen polskiego eksportu wołowiny zmniejszył się o 0,7% r/r wobec wzrostu o 17,5% w analogicznym okresie 2015 r. Na szczególną uwagę zasługuje wzrost udziału rynków spoza UE (m. in. Izraela, Bośni i Hercegowiny, oraz Turcji) w strukturze geograficznej polskiego eksportu, co wskazuje na wyższą sprzedaż wołowiny pochodzącej z uboju rytualnego (koszernej i halal). Został on zahamowany przez wprowadzony w 2013 r. zakaz uboju rytualnego w Polsce. Przywrócenie jego legalności sprzyja wzrostowi udziału krajów spoza UE w strukturze polskiego eksportu wołowiny.

Cena skupu żywca wołowego wyniosła w styczniu 6,31zł/kg (wzrost o 3,4% r/r). W tym samym czasie cena pasz dla bydła wyniosła 1,41 zł/kg (wzrost o 1,6% r/r). W rezultacie relacja cen żywiec/pasza ukształtowała się w styczniu na poziomie 4,48 wobec 4,40 przed rokiem, sygnalizując nieznaczny wzrost opłacalności produkcji mięsa wołowego w ujęciu rocznym. Cena skupu żywca wołowego w Polsce wyniesie ok. 6,40 zł/kg na koniec 2017 r. Wzrost odsezonowanej ceny mięsa wołowego w znacznym stopniu wynikać będzie z utrzymującego się silnego popytu zagranicznego przy jednoczesnym ograniczeniu podaży.

W Polsce wzrósł udział konsumpcji drobiu w spożyciu mięsa ogółem (36,1 proc. w 2015 r. wobec 22,2 proc. w 2000 r.) i spadło znaczenie wołowiny (1,6 proc. wobec 10,7 proc.) i wieprzowiny (55,2 proc. wobec 59,0 proc.).

Wzrósł udział konsumpcji drobiu w spożyciu mięsa ogółem (36,1 proc. w 2015 r. wobec 22,2 proc. w 2000 r.) i spadło znaczenie wołowiny (1,6 proc. wobec 10,7 proc.) i wieprzowiny (55,2 proc. wobec 59,0 proc.). Z jednej strony wynika ono z relatywnie niskiej ceny drobiu względem innych gatunków mięsa. Z drugiej strony wyższemu spożyciu drobiu sprzyja rosnąca popularność zdrowego stylu życia i związany z nim zwiększony popyt na mięso białe. Wraz ze stopniowym wzrostem zamożności polskiego społeczeństwa spożycie drobiu w Polsce nieznacznie przewyższy spożycie wieprzowiny i wyniesie ok. 38 kg na mieszkańca.

Od stycznia do listopada ub. r. wolumen polskiego eksportu drobiu zwiększył się o 21,1% r/r wobec wzrostu o 17,7% w analogicznym okresie 2015 r. Cena skupu kurcząt wyniosła w styczniu 3,11 zł/kg (spadek o 2,7% r/r), a cena indyków wyniosła 4,83 zł/kg (spadek o 16,4% r/r). W tym samym czasie cena pasz dla brojlerów ukształtowała się na poziomie 1,38 zł/kg (spadek o 2,8% r/r), a pasz dla indyków 1,43 zł/kg (wzrost o 0,7% r/r). W rezultacie w styczniu relacja cen żywiec/pasza wyniosła na rynku kurcząt 2,26 wobec 2,25 przed rokiem, a na rynku indyków 3,39 wobec 4,09 przed rokiem, wskazując na spadek opłacalności produkcji kurcząt oraz indyków w ujęciu rocznym. W styczniu średnie ceny mięsa brojlerów w Polsce wyrażone w euro były o 37,5% niższe od średniej unijnej wobec 36,5% w styczniu ub. r. Utrzymująca się wysoka konkurencyjność cenowa polskiego drobiu stanowi wsparcie dla jego eksportu.

Zgodnie z projekcjami FAO i OECD konsumpcja mięsa w latach 2015-2025 zwiększy się o 14,5%. Głównym źródłem jej wzrostu będzie wyższe spożycie drobiu (+16,6%). W efekcie jego udział w strukturze światowej konsumpcji mięsa zwiększy się z 36,1% w 2015 r. do 36,8% w 2025 r. Spożycie najpopularniejszego gatunku mięsa na świecie, jakim jest obecnie wieprzowina, będzie rosło wolniej niż spożycie mięsa ogółem (+11,3%). W efekcie jego udział w strukturze spożycia mięsa na świecie zmniejszy się z 37,7% do 36,6%. Najsilniejszy ilościowy przyrost spożycia mięsa nastąpi w Azji, podczas gdy jego najwyższa dynamika zostanie odnotowana w Afryce. Wynika to ze zwiększającej się populacji w krajach azjatyckich i afrykańskich przy jednoczesnym wzroście zamożności tamtejszych społeczeństw. W kontekście decyzji polskich eksporterów dotyczących kierunków ekspansji na szczególną uwagę zasługują kraje charakteryzujące się zarówno wysokim tempem wzrostu spożycia mięsa, jak i jego wysokim bezwzględnym przyrostem.

Projekcje FAO i OECD wskazują, że struktura produkcji mięsa w Polsce zmienia się zgodnie z tendencjami obserwowanymi na świecie. Wsparcie dla takiej oceny stanowi utrzymujący się w ostatnich latach silny wzrost produkcji drobiu i wołowiny. Jednocześnie prognozowany wyraźny wzrost spożycia mięsa w Azji i Afryce, przy jego relatywnej stabilizacji w Europie wskazuje na przestrzeń dla znaczącej ekspansji polskich producentów na rynki poza UE, na które nadal trafia relatywnie niewiele polskiego eksportu mięsa (ok. 20% eksportu drobiu i wieprzowiny i ok. 13% eksportu wołowiny). Wskazuje to na wysokie prawdopodobieństwo wzrostu udziału krajów spoza UE w strukturze geograficznej polskiego eksportu mięsa w kolejnych latach.

 

Artykuł pochodzi ze strony http://strefainspiracji.arr.pl/

W związku z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (znanym też jako „RODO”) pragniemy poinformować Cię, w jaki sposób przetwarzane są dane osobowe pozostawiane przez Ciebie podczas korzystania z portalu lir.lublin.pl. Wszystkie informacje na ten temat znajdziesz w zakładce Ochrona danych osobowych. Klikając „Kontynuuj”, zamykając ten komunikat lub przechodząc do portalu wyrażasz zgodę na przetwarzanie tych danych, w tym w plikach cookies, przez Lubelską Izbę Rolniczą. Wyrażenie zgody jest dobrowolne i możesz ją w dowolnym momencie wycofać w ustawieniach przeglądarki.